W walce z udarem mózgu kluczową rolę odgrywa czas. Gdy tylko zauważysz u siebie niepokojące objawy, wezwij pomoc medyczną. Jeśli podejrzewasz udar u osoby w Twoim otoczeniu, poproś ją, aby się uśmiechnęła i sprawdź, czy jej mimika jest symetryczna. Niech wyciągnie przed siebie jednocześnie obie ręce. Opadanie jednej z nich zobrazuje niedowład połowiczy. By sprawdzić, czy mowa nie jest „zamazana”, poproś o powtórzenie prostego zdania. Jeśli stwierdzasz niepokojące objawy, zadzwoń pod numer alarmowy 112 lub na pogotowie. Liczy się każda sekunda! Ustal dokładną godzinę pojawienia się objawów, by potem przekazać ją służbom medycznym. Gdy jest to możliwe, w czasie oczekiwania na przyjazd karetki, przygotuj listę przyjmowanych przez tę osobę leków. W przypadku utraty przytomności zastosuj pozycję bezpieczną. Jeśli dojdzie do utraty przytomności i zatrzymania oddechu, natychmiast przejdź do resuscytacji krążeniowo-oddechowej. Po wykonaniu tomografii komputerowej można wdrożyć odpowiednie leczenie szpitalne. W przypadku udaru niedokrwiennego potwierdzono skuteczność niezwłocznego podania kwasu acetylosalicylowego.
Czy objawy udaru mózgu mogą samoistnie ustąpić?
Tak, jest to możliwe. Istnieje stan określany jako przemijający atak niedokrwienny (z ang. TIA – temporary ischaemic atacks). Objawy TIA są takie same jak przy udarze mózgu. Cechą charakterystyczną jest to, że ustępują samoistnie i całkowicie w ciągu 24h. W badaniach neuroobrazowych nie ma ognisk niedokrwienia. Jednak nie należy tego stanu bagatelizować. Bardzo często TIA poprzedza pełnoobjawowy udar niedokrwienny.